Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe (po zatwierdzeniu celowości leczenia przez NFZ) podlega weryfikacji po upływie 18 miesięcy od dnia jego wystawienia. Kiedy jest skierowanie do poradni specjalistycznej? Co więcej, skierowanie ważne jest przez cały okres: od momentu przyjęcia pacjenta do poradni specjalistycznej i wyznaczania przez lekarza kolejnych wizyt do momentu zakończenia Czy do psychiatry jest potrzebne skierowanie? Nie w stanach nagłych. Osoby w kryzysie nie potrzebują skierowania, żeby się zgłosić do psychiatry w przychodniach lub w centrach zdrowia To pakiet bezpłatnych badań profilaktycznych skierowanych do osób po 40 roku życia. Jak otrzymać skierowanie oraz gdzie wykonać badania? Darmowe badania po 40 roku życia. Kto może Co do zasady skierowanie do lekarza specjalisty wystawia lekarz podstawowej opieki zdrowotnej. Tu można wymienić: Internistę, Pediatrę, Lekarza medycyny rodzinnej. Oprócz nich jednak na taką możliwość mogą postawić lekarze innych specjalizacji. W praktyce więc jest ważne do czasu realizacji świadczenia. Kto nie musi mieć skierowania do specjalisty? Do kogo skierowanie nie jest potrzebne. Jest grupa lekarzy specjalistów, do których nie potrzebujesz skierowania. Są to: psychiatra. ginekolog i położnik. Jak wyglądają zatkane zatoki? Objawy zapalenia zatok Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. Fot. Do których lekarzy specjalistów nie jest potrzebne skierowanie? Specjaliści, do których można zgłosić się bez skierowania to: ginekolog i położnik onkolog psychiatra wenerolog dentysta. Skierowania do lekarza specjalisty (każdej specjalności) nie potrzebują: chorzy na gruźlicę zakażeni HIV inwalidzi wojenni i wojskowi oraz osoby represjonowane kombatanci niewidome cywilne ofiary działań wojennych osoby do 18. roku życia, u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, powstałe w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu osoby posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności osoby posiadające orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji w zakresie lecznictwa odwykowego – uzależnieni od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych. Jak długo ważne jest skierowanie? Ważność skierowania upływa w chwili realizacji świadczenia, czyli zgłoszenia się na wizytę do lekarza specjalisty, na badania, rehabilitację czy do szpitala lub gdy ustają przyczyny jego wydania. Skierowanie do poradni specjalistycznej zachowuje ważność tak długo, jak utrzymuje się problem zdrowotny, w związku z którymi zostało wydane, a lekarz wyznacza kolejne wizyty. Inaczej jest w przypadku skierowań na zabiegi fizjoterapeutyczne oraz leczenie uzdrowiskowe. Skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne należy zarejestrować w wybranej placówce w terminie 30 dni od wystawienia. Nie ma znaczenia, kiedy rozpocznie się rehabilitacja. Z kolei skierowanie na leczenie uzdrowiskowe jest weryfikowane po upływie 18 miesięcy od dnia wystawienia. Trzeba pamiętać o tym, że oryginał skierowania należy dostarczyć (osobiście, przez osobę trzecią lub pocztą) do placówki medycznej w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę oczekujących, w przeciwnym razie zostaniemy skreśleni z listy. „Prywatne”, czyli niefinansowane przez NFZ wykonanie badań RTG, tomografii komputerowej czy angiografii także wymaga przedstawienia skierowania od lekarza. Laboratoria wykonujące badania ( badanie krwi) nie mają podstaw prawnych do odmówienia wykonania badania, jeśli skierowanie ma więcej niż 30 dni. Tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, mogą wymagać podania kontrastu. Należy wtedy oznaczyć stężenie kreatyniny we krwi. Kto wystawia skierowanie na to badanie? Ten sam lekarz, który kieruje nas na tomografię czy rezonans. On też udziela informacji, gdzie badanie trzeba wykonać. Jaki jest porządek listy oczekujących na wizytę u specjalisty? Decyduje kolejność zgłoszeń oraz kategoria medyczna, do której zakwalifikowany jest pacjent: stan nagły oznacza niezwłoczne udzielenie świadczenia, przypadek pilny – konieczność pilnego udzielenia świadczenia ze względu na dynamikę procesu chorobowego i możliwość pogorszenia stanu zdrowia lub znaczącego zmniejszenia szans na powrót do zdrowia przypadek stabilny. Podział na przypadki pilne i stabilne nie dotyczy świadczeń udzielanych na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego. Kontynuacja leczenia odbywa się bez wpisywania na listę oczekujących, podobnie okresowe wizyty i porady odbywające się w ściśle ustalonych terminach. Listy oczekujących nie obowiązują też kobiet w ciąży i wszystkich osób uprawnionych do wizyty u lekarza specjalisty bez skierowania. Skierowanie uprawnia do zapisania się na jedną listę oczekujących u jednego świadczeniodawcy. Gdzie sprawdzić czas oczekiwania na wizytę u specjalisty? Takie informacje podaje Narodowy Fundusz Zdrowia w internetowym Informatorze o Terminach Leczenia. Nie mogę przyjść na wizytę u specjalisty w wyznaczonym terminie, czy to znaczy, że wizyta przepadnie? Niezgłoszenie się oznacza skreślenie z listy oczekujących, ale jeśli nastąpiło z powodu siły wyższej, nieprzewidzianych okoliczności niezależnych od pacjenta można się starać o przywrócenie na listę. W tym celu trzeba złożyć wniosek (do 7 dni od dnia ustania przyczyny niezgłoszenia) z podaniem przyczyny opuszczenia terminu wizyty. Mój stan zdrowia się pogorszył, czy mogę się starać o przyjęcie przez specjalistę poza kolejnością? Potrzebę uzyskania porady lekarskiej we wcześniejszym terminie niż wyznaczony należy zgłosić świadczeniodawcy, który może zdecydować o zmianie kategorii medycznej (z „przypadek stabilny” na „przypadek pilny”) i wyznaczyć nowy, wcześniejszy termin. Jaki jest zakres świadczeń udzielanych przez lekarza specjalistę? W ramach porady specjalistycznej lekarz: przeprowadza badanie podmiotowe (wywiad) i przedmiotowe (fizykalne) zakończone postawieniem diagnozy wskazuje dalszy tok leczenia, ordynuje leki i zleca zaopatrzenie w wyroby medyczne orzeka o stanie zdrowia (jest zobowiązany do wystawienia pisemnej informacji dla lekarza kierującego, która będzie podstawą do wystawiania przez lekarza POZ recept) kieruje na badania diagnostyczne (bez dodatkowych kosztów), kontrolne (dotyczy pacjentów pod stałą opieką poradni specjalistycznej), do innego specjalisty, do szpitala, na leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitację leczniczą. Czy można samodzielnie wybrać miejsce badań, na które skierowanie wydał lekarz specjalista? Lekarz specjalista, wystawiając skierowanie na badania, jest zobowiązany do wskazania placówki, która je wykona. Nie dotyczy to ambulatoryjnych świadczeń diagnostycznych kosztochłonnych (ASDK), czyli: rezonansu magnetycznego (RM lub MRI – magnetic resonance imaging) tomografii komputerowej (KT, TK lub CT – computed tomography) echokardiografii płodu (echo serca płodu), endoskopii przewodu pokarmowego (gastroskopia, kolonoskopia) badania z zakresu medycyny nuklearnej. W ich przypadku o wyborze pracowni decyduje pacjent. Jakie świadczenia obejmuje ambulatoryjna opieka specjalistyczna? W ramach leczenia w trybie ambulatoryjnym pacjenci mają zagwarantowane następujące świadczenia: dializa otrzewnowa hemodializa tlenoterapia w warunkach domowych żywienie pozajelitowe w warunkach domowych żywienie dojelitowe w warunkach domowych wykonanie zatyczki do protezy gałki ocznej powiększenie indywidualnej protezy gałki ocznej naprawa i renowacja protezy twarzy wykonanie i zaopatrzenie w protezę twarzy, nosa, małżowiny usznej, gałki ocznej, wargi i nosa leczenie insuliną z zastosowaniem pompy insulinowej (założenie pompy insulinowej) oksygenacja hiperbaryczna terapia izotopowa teleradioterapia radykalna, paliatywna i w leczeniu chorób skóry teleradioterapia konformalna z monitoringiem TK, bramkowana, z modulacją intensywności dawki, elektronami, fotonami brachyterapia standardowa, z planowaniem 3D antybiotykoterapia dożylna w leczeniu zaostrzeń choroby oskrzelowo-płucnej u pacjentów z mukowiscydozą (dożylnie lub we wlewie) opieka kompleksowa po zawale serca. Piśmiennictwo: Ustawa z dnia 27. sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 poz. 1510, z późn. zm.). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2005 roku w sprawie kryteriów medycznych, jakimi powinni kierować się świadczeniodawcy, umieszczając świadczeniobiorców na listach oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 200, poz. 1661). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 lipca 2011 roku w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową ( 2011 nr 142 poz. 835). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 marca 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej ( 2018 poz. 657). Limity do lekarzy specjalistów nie obowiązują od 1 lipca za sprawą rozporządzenia ministra zdrowia, które wyłączyło z finansowania w formie ryczałtu świadczenia ambulatoryjnej opieki specjalistycznej Te zmiany umożliwiły Narodowemu Funduszowi Zdrowia wprowadzenie nielimitowanego finansowania świadczeń wyłączanych z ryczałtu. Nowe przepisy mają rozładować kolejki i zapewnić pacjentom krótszy okres oczekiwania na wizytę W praktyce jednak do większości specjalistów wciąż potrzeba skierowania z POZ. Sprawdziliśmy, kiedy skierowanie nie jest potrzebne Zniesienie limitów przyjęć do specjalistów jest jednym z elementów Polskiego Ładu, czyli programu społeczno-gospodarczego rządu PiS. Nowe przepisy mają rozładować kolejki i zapewnić pacjentom krótszy okres oczekiwania na wizytę. Polecamy: Limity do lekarzy zniesione, a kolejki zostały. Sprawdziliśmy, co się zmieniło po 1 lipca Najpierw skierowanie, potem wizyta u specjalisty Eksperci przypominają jednak pacjentom, że chcąc skorzystać „na NFZ” z wizyty u specjalisty, nadal muszą posiadać skierowanie do lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (udzielającego świadczeń w ramach umowy z NFZ), w tym, np. lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Prof. Robert Rejdak, kierownik Katedry i Kliniki Okulistyki Ogólnej i Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, prezes Stowarzyszenia Chirurgów Okulistów Polskich wskazuje w rozmowie z Rynkiem Zdrowia, że konieczność wystawiania skierowań przez lekarzy rodzinnych w pewnych dziedzinach, właśnie w okulistyce, niepotrzebnie wydłuża drogę pacjenta do leczenia specjalistycznego. - W leczeniu chorób oczu szybkość podjęcia właściwego leczenia odgrywa często kluczową rolę. Dlatego okulistyka powinna dołączyć do grupy specjalizacji, w których skierowanie już dziś nie jest potrzebne - zaznacza prof. Rejdak. Czytaj również: Profilaktyka 40 Plus. Miał być hit, jest klapa? POZ nie podpisały umów, pacjenci skarżą się na ankiety. "To polityczne show" Sprawdź, kto i kiedy nie potrzebuje skierowania Zgodnie art. 57 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, skierowanie nie jest wymagane do ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych: Psychiatry, Onkologa, Wenerologa, Dentysty, Ginekologa i położnika. Do jakiego lekarza bez skierowania? Psychiatry Onkologa Wenerologa Dentysty Ginekologa i położnika Sprawdź: Jakie badania może zlecić lekarz rodzinny? Skierowanie z POZ - zakres badań. LISTA Ustawowo bez skierowania z poradni specjalistycznych (w ramach świadczeń finansowanych przez NFZ) korzystają także: Osoby chore na gruźlicę Osoby zakażone wirusem HIV Inwalidzi wojenni i wojskowi, kombatanci oraz osoby represjonowane Cywilne niewidome ofiary działań wojennych Uprawnieni żołnierze lub pracownicy, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa Weterani poszkodowani, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa Osoby do 18. roku życia, u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu Działacze opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowane z powodów politycznych W zakresie leczenia uzależnień: osoby zgłaszające się z powodu uzależnienia oraz osoby zgłaszające się z powodu współuzależnienia – osoby spokrewnione lub niespokrewnione z osobą uzależnioną, wspólnie z nią zamieszkujące i gospodarujące, oraz osoby, których stan psychiczny powstał na skutek pozostawania w związku emocjonalnym z osobą uzależnioną Osoby posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności Osoby posiadające orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji Osoby deportowane do pracy przymusowej oraz osadzone w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Ponadto, "jeżeli w wyniku finansowanych ze środków publicznych badań przesiewowych wykonywanych u dzieci stwierdzono występowanie chorób wrodzonych, udzielanie ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych finansowanych ze środków publicznych w zakresie leczenia tych chorób następuje bez skierowania" - informuje NFZ. Czytaj również: Od 1 lipca bez limitów przyjęć do lekarzy specjalistów. Premier: będziemy skracać kolejki do lekarzy Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin. Dowiedz się więcej na temat: fot. Adobe Stock Ubezpieczony pacjent, który wymaga szpitalnego leczenia lub wykonania badań w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia, potrzebuje skierowania do szpitala. Dokument ten, aby był ważny, musi zawierać określone informacje. Co warto wiedzieć o całym procesie dostania się do szpitala? Spis treści: Kto daje skierowanie? Jak powinno wyglądać? Wybór placówki Ważność skierowania Brak miejsc w szpitalu Kiedy bez skierowania? Skąd wziąć skierowanie? To nieprawda, że skierowanie do szpitala może wypisać tylko lekarz rodzinny. Może to zrobić każdy lekarz dowolnej specjalizacji działający na podstawie kontraktu z NFZ oraz lekarz przyjmujący prywatnie, jeżeli cel leczenia może być zrealizowany tylko w szpitalu. Uwaga, lekarz może się nie zgodzić na wypisanie skierowania, jeśli uzna, że nie jest to potrzebne w leczeniu danego pacjenta. Jednak osoby, które wymagają pogłębionych badań diagnostycznych, rehabilitacji czy po prostu leczenia w szpitalu, takie skierowanie powinny dostać. Skierowanie do szpitala wystawiane jest wtedy, gdy cel leczenia nie może być osiągnięty w warunkach ambulatoryjnych– podaje NFZ. Pacjent może też dostać skierowanie od lekarza w ramach NFZ na leczenie uzdrowiskowe, transport sanitarny oraz pomoc pielęgniarską. Co powinien zawierać dokument? Skierowanie, żeby działało, czyli zostało uhonorowane w szpitalnej placówce NFZ, musi być wypisane według konkretnego wzoru. Powinno zawierać następujące informacje: dane świadczeniodawcy - pieczątkę lub nadruk z nazwą, adresem i telefonem, numer umowy zawartej przez świadczeniodawcę z NFZ, dane świadczeniobiorcy - imię i nazwisko, numer PESEL, podstawa do skierowania - rozpoznanie i kod jednostki chorobowej, cel skierowania, podpis i pieczątkę lekarza wraz z numerem prawa wykonywania zawodu, załączoną historię choroby - np. wykonane badania, datę wystawienia dokumentu. Który szpital wybrać? Gdy już masz odpowiednio wypisane skierowanie do szpitala, pozostaje zgłosić się do wybranej placówki. Leczenie w ramach specjalistycznej opieki ambulatoryjnej lub szpitalnej odbywa się bez rejonizacji. Oznacza to, że jeśli masz skierowanie, możesz dowolnie wybrać specjalistę, u którego chcesz się leczyć. Placówka, z której usług chcesz skorzystać, musi jedynie posiadać podpisaną umowę z NFZ. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli mieszkasz na Helu, masz prawo ze skierowaniem na leczenie zgłosić się nawet do szpitala w Białce Tatrzańskiej. Nie ma znaczenia ani miejscowość, ani tym bardziej województwo, z którego pochodzisz. Co zrobić, gdy szpital odmówi przyjęcia? Teoretycznie szpital nie powinien tego zrobić, jeśli skierowanie jest prawidłowe. Jeśli tak się stanie, musi tę odmowę potwierdzić na skierowaniu (koniecznie z danymi osobowymi osoby odmawiającej przyjęcia i powodem odmowy). W takiej sytuacji masz prawo skierować skargę do dyrektora placówki, właściwego oddziału NFZ, a nawet rzecznika praw pacjenta. Jak długo jest ważne skierowanie? Tu mamy dobrą wiadomość – te dokumenty są ważne bezterminowo. To znaczy, że skierowanie do szpitala jest ważne do czasu jego realizacji. Inaczej sprawa wygląda w przypadku skierowania na leczenie uzdrowiskowe, rehabilitacyjne, psychiatryczne oraz na badania diagnostyczne - wtedy formularze mogą mieć określony czas ważności. Wszystko, co musisz wiedzieć o skierowaniu na badania Brak miejsc w szpitalu A co w sytuacji, gdy w szpitalu jest kolejka oczekujących? Pacjent zostaje wpisany na listę oczekujących, a następnie pisemnie placówka informuje go o terminie udzielenia świadczenia. Kolejność na liście ustala szpital na podstawie zgłoszeń. W razie pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta, wskazującego na potrzebę wcześniejszego (niż w ustalonym terminie) udzielenia świadczenia, ustalany jest nowy termin przyjęcia pacjenta do szpitala– informuje NFZ. Kiedy można zgłosić się bez skierowania? Istnieje określona ilość specjalistów, do których można udać się bez skierowania. Są to internista, pediatra, onkolog, ginekolog, położnik, psychiatra oraz dentysta. Do pozostałych lekarzy potrzebować będziemy stosownego skierowania, nie mniej rejonizacja obowiązuje nas tylko przy wyborze lekarza rodzinnego i pielęgniarki rodzinnej. W stanach nagłych, gdy nieudzielenie pomocy medycznej może stanowić przyczynę utraty zdrowia lub życia, świadczenia zdrowotne udzielane są bez skierowania– czytamy na stronie NFZ. Co będzie zaliczone do tych nagłych sytuacji, w których nie potrzebujemy skierowania, żeby przyjęto nas do szpitala? Udzielona zostanie pomoc w sytuacji: wypadku, zatrucia, urazów, oparzenia, porodu, stanu zagrożenia życia. Więcej o prawach pacjenta:Jesteś pacjentem? Poznaj swoje prawa i obowiązkiKarta pacjenta – co kryje się pod tym określeniem? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Czerwiec 15, 2021 Jak otrzymać skierowanie do specjalisty od lekarza rodzinnego? Rozpoznanie i leczenie wielu chorób wymaga konsultacji z lekarzem konkretnej specjalizacji. Aby umówić się na wizytę do kardiologa czy neurologa trzeba jednak mieć skierowanie. W tym artykule wyjaśniamy, kto może wystawić skierowanie do specjalisty, do jakich lekarzy nie trzeba mieć skierowania oraz co należy robić z otrzymanym skierowaniem. Kto może wystawić skierowanie do specjalisty? Leczenie specjalistyczne wymaga skierowania. Możemy je otrzymać od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, którym może być zarówno internista, pediatra, lekarz medycyny rodzinnej, jak i lekarze innych specjalizacji. Jeśli zajdzie taka konieczność to skierowanie do specjalisty może wypisać również lekarz innej specjalizacji. Skierowania do specjalistów są również wystawiane pacjentom po wyjściu ze szpitala w ramach kontynuacji dotychczasowego leczenia. Pacjent nie ma możliwości, by zażądać wystawienia skierowania do specjalisty bez wcześniejszych badań. Aby uzyskać skierowanie, muszą istnieć odpowiednie wskazania do objęcia leczeniem specjalistycznym. Decyzję o jego wystawieniu zawsze podejmuje lekarz na podstawie zebranego wywiadu, przeprowadzonych badań oraz zleconych badań dodatkowych. Lekarz rodzinny Poznań powinien wystawić skierowanie w sytuacji, gdy zachodzi konieczność wykonania badań, których sam nie może zlecić lub wtedy, gdy diagnostyka wymaga specjalistycznej wiedzy. Do jakich lekarzy specjalistów nie trzeba mieć skierowania? Zgodnie z obowiązującymi przepisami skierowanie nie jest potrzebne w przypadku konsultacji u: – ginekologa i położnika, – wenerologa, – psychiatry, – onkologa. W przypadku wizyty u tych lekarzy wystarczy zarejestrować się na wizytę u wybranego lekarza w przychodni. Co zrobić ze skierowaniem do specjalisty? W przypadku wizyt u lekarzy specjalistów nie obowiązuje rejonizacja. W związku z tym bez problemu można uzyskać od lekarza w Warszawie skierowanie do endokrynologa Poznań. Na wizytę u specjalistów można zarejestrować się osobiście lub telefonicznie. Obecnie coraz częściej lekarze pierwszego kontaktu wystawiają skierowania do specjalistów w postaci elektronicznej, choć zdarzają się jeszcze skierowania papierowe. Otrzymane skierowanie w formie papierowej należy dostarczyć do wybranej przychodni mającej umowę z NFZ w ciągu 14 dni. W przypadku e-skierowań nie trzeba dostarczać do przychodni żadnych dokumentów. Warto pamiętać również o tym, że w sytuacji leczenia chorób przewlekłych nie trzeba na każdej wizycie dostarczać nowego skierowania. Sprawdź: Lekarz rodzinny prywatnie Poznań Porady telemedyczne Poznań Rejestracja nowego pacjenta Poznań Fot: Hero Images / Do jakiego lekarza można udać się bez skierowania w ramach ubezpieczenia NFZ, wskazują przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, a także akty wykonawcze. Lista refundowanych usług obejmuje leczenie onkologiczne i psychiatryczne. Pacjent może udać się bez skierowania do lekarza działającego w ramach świadczeń Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) jedynie w przypadku kilku specjalności wymienionych w przepisach. Możliwe jest to także wówczas, gdy leczy się z powodu niektórych chorób albo ma specjalne uprawnienia, np. jest inwalidą wojennym lub wojskowym. Dlaczego nie zawsze można iść do lekarza specjalisty bez skierowania? W Polsce bez skierowania lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (działającego w ramach świadczeń objętych ubezpieczeniem zdrowotnym) można korzystać tylko z niektórych usług medycznych. Wynika to z mniejszej dostępności opieki specjalistycznej w porównaniu z pomocą świadczoną przez lekarzy rodzinnych. Ponadto stosowanie się do zasad kierowania na badania specjalistyczne skraca okres oczekiwania na konkretną, specjalistyczną usługę medyczną. Nie bez znaczenia są również wysokie koszty – zarówno konsultacji, jak i zaawansowanych badań. System finansowania opieki zdrowotnej zakłada więc, że o skierowaniu do specjalisty decyduje lekarz, a nie pacjent, który nie zawsze orientuje się w tej tematyce. Czy do lekarza prywatnego potrzebne jest skierowanie? Pacjent może zdecydować się na pójście do lekarza specjalisty prywatnie, bez korzystania ze świadczeń, jakie przysługują mu w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. W takiej sytuacji nie musi mieć skierowania, gdyż to on jest osobą zamawiającą i opłacającą usługę. Podobnie przedstawia się kwestia badań diagnostycznych – np. laboratoryjnych lub obrazowych – które pacjent zleca i finansuje sam. Jeśli wyniki wykonanych we własnym zakresie badań czy rozpoznana choroba zmuszają do skorzystania z bardziej zaawansowanych świadczeń w ramach NFZ, w większości przypadków lekarz rodzinny musi potwierdzić zasadność diagnozy, wystawiając skierowanie do specjalisty lub do szpitala. Dokument ten nie jest bezterminowy – traci ważność w przypadku ustania schorzenia będącego przyczyną jego wystawienia lub po czasie określonym w przepisach szczegółowych. Zobacz także: Czym zajmuje się neuropsychologia? Co to jest badanie neuropsychologiczne? Do jakiego lekarza można iść bez skierowania? Zgodnie z obowiązującymi przepisami można korzystać bez skierowania z konsultacji lekarza o specjalności, takiej jak: ginekologia i położnictwo, wenerologia, psychiatria, stomatologia, onkologia. Pozwala to osobie potrzebującej pomocy na uzyskanie specjalistycznej opieki w sytuacjach nagłych (np. podejrzenie choroby nowotworowej) albo wówczas, gdy chory pragnie zachować maksymalną dyskrecję (w przypadku dysfunkcji psychicznych lub chorób przenoszonych drogą płciową). Do pozostałych, niewymienionych wyżej, specjalistów trzeba mieć skierowanie potwierdzające zasadność pomocy specjalistycznej. Zwolnienie lekarskie - co trzeba o nim wiedzieć? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Co powinieneś wiedzieć, zanim pójdziesz na zwolnienie lekarskie. Źródło: Dzień Dobry TVN Sytuacje, w których można korzystać z pomocy lekarza bez skierowania Prawo do specjalistycznej opieki zdrowotnej u wszystkich specjalistów bez skierowania w ramach NFZ mają: pacjenci z rozpoznaną gruźlicą, nosiciele wirusa HIV i chorzy na AIDS, osoby niewidome, które utraciły wzrok wskutek działań wojennych, żołnierze, pracownicy cywilni i weterani, którzy wymagają leczenia urazów lub chorób powstałych podczas misji zagranicznych, niepełnoletnie osoby z wrodzonymi wadami lub okołoporodowymi uszkodzeniami zagrażającymi życiu. Kto ma zawsze prawo do leczenia u lekarza specjalisty bez skierowania? Ustawodawca wytypował wiele sytuacji i rodzajów chorób, które można leczyć bez skierowania ze względu na konieczność szybkiego uzyskania pomocy lub zapewnienia pełnej dyskrecji leczenia. Jednocześnie w przepisach przewidziano możliwość stałego korzystania ze świadczeń NFZ przez niektóre grupy pacjentów. Dotyczy to między innymi osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (np. alkoholu, narkotyków) i ich bliskich, cierpiących z powodu zespołu współuzależnienia. Uprzywilejowani są również inwalidzi wymagający stałej opieki lub o znacznym stopniu niepełnosprawności. Prawo do korzystania z pomocy lekarzy bez skierowania mają też osoby o specjalnych zasługach dla państwa polskiego i potwierdzonym urzędowo statusie: kombatanci biorący udział w działaniach zbrojnych II wojny światowej oraz ofiary represji wojennych i okresu powojennego, członkowie Korpusu Weteranów Rzeczypospolitej Polskiej, inwalidzi wojenni, osoby deportowane do pracy przymusowej za granicą (na tereny III Rzeszy lub Związku Radzieckiego), działacze opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowane z powodów politycznych. Każda z tych osób, chcąc bez skierowania skorzystać z pomocy lekarza, musi przedłożyć dokument potwierdzający jej uprawnienia. Jest on również w niektórych sytuacjach podstawą do korzystania poza kolejnością z obsługi w aptece lub ze świadczeń rehabilitacyjnych. Bibliografia: 1. Uprawnienia szczególne, [dostęp 22 maja 2019].

do jakich specjalistów potrzebne jest skierowanie